جراحی کاشت مو به خودی خود خطر پایینی دارد، نسبتاً ایمن است و کمترین میزان عوارض را دارد. با این حال، این یک واقعیت پذیرفته شده است که هیچ روش علمی پزشکی بدون هیچ گونه خطر بالقوه عوارض وجود ندارد. این عارضه ممکن است یک شکایت منفرد به شکل درد، خارش، نارضایتی مربوط به نتیجه عمل، یا عارضه جراحی به شکل عفونت، کنده شدن زخم یا نکروز پوست باشد. مشاوره ناکافی باعث افزایش نارضایتی می شود. معاینه نادرست عوارض را افزایش می دهد و سابقه پزشکی ناقص و سابقه آلرژی خطر را در حین جراحی افزایش می دهد.
نویسنده اطلاعات 2896 بیمار خود را جمع آوری کرد، در یک دوره 10 ساله عمل کرد و شکایات و عوارض را ثبت کرد. شایع ترین عوارض فولیکولیت استریل در 203 بیمار، شوک وازوواگال در هفت بیمار، بحران فشار خون در یک بیمار، سکسکه در 6 بیمار، ادم صورت پس از کاشت مو در 18 بیمار، جابجایی پیوند در 8 بیمار، عفونت در دو بیمار دیابتی بود. بیماران، لکه های نکروز جزئی در ناحیه گیرنده در سه بیمار، ایجاد کلوئید در یک بیمار، بی حسی در 18 مورد، و حساسیت مفرط در ناحیه گیرنده و/یا اهداکننده. افلوویوم ناحیه دهنده در یک مورد مشاهده شد و سه بیمار افلوویوم ناحیه گیرنده را نشان دادند. بیست و شش بیمار از نتایج راضی نبودند و پنج مورد ریزش جزئی موهای کاشته شده را نشان دادند.
نکته کلیدی برای به حداقل رساندن شکایات و عوارض، مشاوره دقیق، گرفتن تاریخچه دقیق پزشکی و سابقه آلرژی و معاینه صحیح بیماران است.
کلیدواژگان: باز شدن زخم، نکروز، شلی پوست سر، تلوژن افلوویوم، بحران فشار خون بالا
قابل اعتماد و متخصص:
معرفی
کاشت مو یک جراحی بی خطر است اما می تواند عوارضی داشته باشد که ممکن است به شکل شکایت هایی مانند درد بعد از عمل، خارش، نارضایتی از نتیجه عمل یا عوارض جراحی مانند عفونت، گشادی زخم یا نکروز پوست باشد.
عوارض حین عمل، 1 2 3 که می تواند در جراحی کاشت مو رخ دهد، شوک آنافیلاکتیک، شوک وازوواگال، تداخلات دارویی، خونریزی کنترل نشده در طول برداشت نواری، برونکواسپاسم یا رویداد قلبی است. اگرچه بروز چنین حوادثی در کاشت مو ناچیز است، اما هر جراح باید بداند که چگونه از چنین عوارض تهدید کننده ای پیشگیری و مدیریت کند.
عوارض مربوط به برداشت نوار مانند ناتوانی در بستن زخم به دلیل برداشتن نوار پهن تر یا آسیب به بسته نرم افزاری عصبی عروقی اصلی که منجر به خونریزی شدید می شود، نادر است. برداشت بیش از حد و برداشت فولیکولهای مو فراتر از ناحیه اهداکننده ایمن، خطاهای فنی رایج در طول برداشت واحد فولیکولی (FUE) است. توصیه می شود پیوندهای FUE را به طور یکنواخت فقط از ناحیه اهداکننده ایمن برداشت کنید.
احتمال شکایات و عوارض را می توان با مشاوره دقیق، گرفتن تاریخچه پزشکی و سابقه آلرژی مناسب و معاینه دقیق ناحیه گیرنده و اهدا کننده به حداقل رساند. جراح باید از تمام شکایات و مشکلات احتمالی که ممکن است در حین یا بعد از جراحی ایجاد شود آگاه باشد. جراح کاشت مو باید بیماران را از عوارض احتمالی آگاه کند.
قابل اعتماد و متخصص:
بروز شکایات و عوارض
نگارنده میزان بروز عارضه و شکایات را از 2896 بیمار تحت عمل جراحی طی 11 ژوئن 2009 تا 30 نوامبر 2020 ثبت کرده است. هیچ گونه عارضه قابل توجه یا تهدید کننده زندگی وجود نداشت.
نویسنده بحران فشار خون را در یک بیمار در حین جراحی مشاهده کرده است. بیمار برای مشکلات اضطرابی خود پروپرانولول مصرف می کرد و جراح را در جریان قرار نداد. به بیمار، به عنوان یک روال، یک بی حس کننده موضعی با آدرنالین داده شد که منجر به بحران فشار خون شد. نویسنده جراحی را متوقف کرد و پس از کنترل فشار خون، پیوندهای باقی مانده کاشته شد. هفت مورد از مشکل وازوواگال مشاهده و مدیریت شد. نویسنده هیچ عارضه قابل توجه دیگری در طول جراحی مشاهده نکرد.
ادم صورت بعد از عمل در 18 مورد مشاهده شد که به نظر می رسید در 7/6 روز بعد از عمل خود به خود فروکش کرد. بروز کم ادم در مجموعه نویسنده احتمالاً به دلیل توصیه های وضعیتی به همه بیماران و تریامسینولون در مایع تومسانس است. جابجایی پیوند در 24 ساعت اول بعد از عمل در 8 بیمار مشاهده شد. شش بیمار سکسکه داشتند که با کمک قرص کلرپرومازین 25 میلی گرم دو بار در روز به مدت 1 تا 2 روز تسکین یافتند. فولیکولیت استریل شایع ترین مشکل بود که در 203 بیمار مشاهده شد که از 3 هفته تا 3 ماه بعد از عمل ادامه داشت. عفونت در دو بیمار دیابتی مشاهده شد و لکههای نکروز جزئی در ناحیه گیرنده در سه بیمار سیگاری مشاهده شد، اما زخمها خود به خود بهبود یافتند. بی حسی در 18 مورد و حساسیت مفرط در ناحیه گیرنده و/یا اهداکننده مشاهده شد. که طی 2 تا 3 هفته خود به خود فروکش کرد، اما یک بیمار از 2896 بیمار تقریباً 4 ماه در ناحیه اهداکننده FUT بی حسی داشت که خود نیز بهبود یافت. یک بیمار پس از برداشت نواری، کلوئید را در ناحیه ماستوئید ایجاد کرد و با انفیلتراسیون داخل ضایعه تریامسینولون استات درمان شد. افلوویوم ناحیه دهنده در یک مورد مشاهده شد و سه بیمار افلوویوم ناحیه گیرنده را نشان دادند. از سه مورد افلوویوم ناحیه دریافت کننده، یک مورد زن با علت نامشخص و دو بیمار مرد با سابقه تب 1 هفته قبل از عمل جراحی بودند. یک بیمار زن به دلیل بسته شدن تنش زخم، نکروز جزئی در ناحیه ماستوئید دهنده FUT دارد. 26 بیمار به دلیل از دست دادن موهای وابسته به آندروژن پیوند نشده از نتایج راضی نبودند و 5 مورد ریزش جزئی موهای کاشته شده را نشان دادند. 4 مورد در 4.7 درصد از مجموع 27 روش، و سالانیتری و دیگران 5 مورد عوارض را در 13 از 337 بیمار مشاهده کردند. هر سه مطالعه فوق نشان داد که بروز عوارض در کاشت مو قابل توجه نیست و هیچ یک از نویسندگان هیچ گونه عارضه تهدید کننده زندگی را نشان ندادند.
درد
درد یک شکایت رایج در بیماران جراحی نواری است، اما بیمارانی که تحت عمل برداشتن واحد فولیکولی قرار میگیرند نیز ممکن است از درد در ناحیه اهداکننده شکایت داشته باشند. ممکن است هیپو و هیپراستزی در ناحیه اهدا کننده وجود داشته باشد. 6 7
چندین مسکن مانند ایبوپروفن، استامینوفن و ترامادول در دسترس هستند و می توان از آنها استفاده کرد. نفوذ پس از عمل روپیواکائین در ناحیه برداشت نواری می تواند به طور قابل توجهی درد و همچنین ترس از درد در جراحی اکسیزیون خطی را کاهش دهد. 8
ادم
ادم بعد از عمل روی صورت در روز سوم جراحی ابتدا روی پیشانی و سپس پلک های فوقانی، پلک های تحتانی و گونه ظاهر می شود. اقدامات دارویی نقش کمتری نسبت به اقدامات غیردارویی دارد.
ادم بعد از عمل را می توان با استفاده از تریامسینولون استات در محلول تومسانس کاهش داد. 9 10 موقعیت بعد از عمل بیمار نیز در ادم صورت نقش دارد، اگرچه کمی بحث برانگیز است. توصیه های معمول دراز کشیدن به پشت به پشت یا کمی به سمت بالا است. از خوابیدن به یک طرف یا در وضعیت مستعد باید اجتناب شود. 9
ادم همراه با درد و قرمزی در ناحیه اهداکننده و ناحیه گیرنده و صورت با یا بدون تب باید جدی گرفته شود و اقدامات فوری ضروری است.
آنافیلاکسی
هر بیماری که ورم زودهنگام روی صورت با یا بدون کهیر ایجاد می کند باید از نظر واکنش آلرژیک در نظر گرفته شود. ممکن است مشکل در تنفس و افت فشار خون وجود داشته باشد. داروهای رایج مورد استفاده در دوره بعد از عمل که ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شوند عبارتند از آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، پوویدون ید، عوامل مسدود کننده عصبی عضلانی و غیره. واکنش های آلرژیک به بی حس کننده های موضعی بسیار نادر است. 11 12 آنتی هیستامین ها داروی انتخابی در کهیر حاد هستند. با این حال، آنها نسبتا کند عمل می کنند. اثر ضد التهابی استروئیدها به تسکین سریعتر علائم کمک می کند. 12 13
خارش
خارش بعد از عمل یک پدیده شایع در ناحیه اهداکننده و گیرنده است. خشک شدن و پوسته پوسته شدن علت این خارش است. شستشوی سر از روز سوم و استفاده موضعی آلوئه ورا یا روغن به کنترل موثر خارش کمک می کند. 2 14 استفاده از آنتی هیستامین خوراکی نقش کمی دارد. اگر خارش کنترل نشده باقی بماند، می توان یک محلول استروئیدی موضعی برای مدت کوتاهی توصیه کرد
سکسکه
سکسکه یک شکایت غیرعادی پس از کاشت مو است اما ممکن است در حین یا بلافاصله پس از کاشت مو ظاهر شود. 14 15 سکسکه به دلیل تحریک عصب فرنیک است که ناحیه پس از گوش را عصب می کند. این اعصاب در طول برداشت نواری تحریک می شوند و FUE ممکن است باعث سکسکه شود. درمان معمولی کمکی می تواند مشکل را حل کند و در غیر این صورت می توان کلرپرومازین 25 میلی گرم خوراکی دو تا سه بار در روز تجویز کرد.
افلوویوم بعد از عمل
معمولاً ریزش موی بیش از حد موهای موجود پیوند نشده از ناحیه گیرنده را ریزش شوک یا افلوویوم می نامند. افلوویوم می تواند آناژن یا تلوژن باشد. 2 14 افلوویوم بیشتر پس از 3 تا 4 هفته پس از پیوند رخ می دهد. این افلوویوم می تواند به دلیل ضربه مستقیم به فولیکول های موی موجود در حین ایجاد شکاف، ادم بیش از حد و ترومای عروقی در حین ایجاد شکاف باشد. نقش آدرنالین در افلوویوم مشخص نیست. استفاده از محلول ماینوکسیدیل به رشد مجدد موها کمک می کند اما در غیر این صورت پس از 3 تا 4 ماه دوباره رشد می کنند. در این مورد باید به بیمار مشاوره داده شود و بیماران زن باید قبل از پیوند در مورد احتمال افلوویوم توضیح داده شوند. موهای کاشته شده معمولاً در عرض 3 تا 4 هفته پس از کاشت می ریزند. این آناژن افلوویوم به دلیل قطع حاد تغذیه عروقی در طول فرآیند پیوند فولیکولهای موی اهداکننده است.
فولیکولیت
التهاب فولیکول ها فولیکولیت نامیده می شود. این پاسخ یک توهین به فولیکول ها است. 14 عوامل محرک می تواند ضربه فیزیکی یا تحریک شیمیایی باشد. 2 14 فولیکولیت غیر عفونی نیاز به فشرده سازی گرم به مدت 15 دقیقه برای دو تا سه بار در روز دارد.
التهاب همراه با اریتم، پوسچول های پراکنده و کیست های متعدد نشان دهنده وجود عفونت است. چنین عفونت هایی ممکن است نیاز به مداخله فوری، آنتی بیوتیک های داخل وریدی (IV) و در صورت لزوم بستری در بیمارستان داشته باشند.
قابل اعتماد و متخصص:
نارضایتی یا بیماران ناراضی
یکی از شایع ترین شکایات بیماران است. نارضایتی ممکن است از نظر رشد ضعیف مو، طراحی غیر زیبایی خط مو، و از دست دادن موهای کاشته شده و رشد مو در جهات مختلف باشد. رشد ضعیف به اشتباهات فنی در حین کاشت مو مربوط می شود. ضربه به پیوند در طول کشیدن، جابجایی ضعیف، خشک شدن پیوند و زمان طولانی ایسکمی ممکن است منجر به نتایج ضعیف پیوند مو شود. نمایان شدن پوست سر یا پوشش ناکافی به پیوند تعداد ناکافی فولیکول های مو، برنامه ریزی ضعیف و نتیجه ضعیف موهای کاشته شده مربوط می شود. کاهش تراکم پس از پیوند می تواند به دو دلیل باشد. یکی از رایج ترین موارد ریزش موهای موجود در زمان معین در ناحیه پیوند است. جراح باید این موضوع را به بیمار توضیح دهد که پیوند بر بقای موهای کاشته نشده تاثیری ندارد و اگر درمان طولانی مدت پزشکی مناسبی دنبال نشود، تمام احتمال ریزش موهای موجود وجود دارد. یکی دیگر از دلایل کاهش تراکم، ریزش موهای کاشته شده است، حتی پس از اینکه ممکن است پس از کاشت رشد کرده باشند. ریزش موهای پیوند شده عمدتاً به این دلیل است که فولیکولهای موی اهداکننده از ناحیه اهداکننده ناامن برداشت شدهاند.
نتایج زیبایی شناسی ضعیف ممکن است به دلیل طراحی غیر زیبایی خط موی قدامی، برنامه ریزی ضعیف، جهت اشتباه و زاویه کاشت فولیکول های مو باشد. بیماران مذکر معمولاً خط رویش موی دوران نوجوانی خود را درخواست میکنند که به معنای خط مو کم و ناحیه جلویی گیجگاهی خمیده است. طراحی یک خط موی کم نیاز به تراکم موی بالاتری دارد و اگر در سنین پایین برنامه ریزی شود، احتمال ریزش مو درست پشت خط موی بازسازی شده وجود دارد که نتایج بسیار غیر طبیعی می دهد. استفاده از واحدهای چند فولیکولی در خط موی قدامی و جهت و زاویه کاشت اشتباه فولیکولهای مو نتیجه بسیار ناخوشایندی را به همراه دارد. مشاوره دقیق قبل از عمل در درک اهداف بیماران و تبیین توانایی برآورده شدن آنها از نظر پوشش، تراکم، موقعیت خط موی قدامی، نیاز به درمان پزشکی،
قابل اعتماد و متخصص:
نکروز ناحیه گیرنده
بروز نکروز در ناحیه گیرنده به طور قابل توجهی کمتر است. یک تغییر رنگ تیره در پوست، به دنبال آن پوسته شدن مداوم و یک اسکار وجود دارد. در نهایت، اسکار جدا می شود و لکه آلوپسی اسکار باقی می گذارد. عوامل فنی کمک کننده برای به خطر افتادن عروق بستر گیرنده عبارتند از ترومای عروقی در طول ایجاد و کاشت محل، بسته بندی متراکم در دست های بی تجربه، و نفوذ مایع تومسانس بیش از حد با غلظت آدرنالین بالا. برای جلوگیری از نکروز ناحیه گیرنده، ترک سیگار، کنترل بیماری های موجود، حداقل تروما در حین ایجاد محل (شکاف)، اجتناب از غلظت بالای آدرنالین، عوامل سیستمیک مانند دیابت کنترل نشده طولانی مدت، سیگار کشیدن زیاد، و سایر عوامل مختل کننده گردش خون وجود دارد. راه حل، و کاشت با تراکم بالا توسط یک دست با تجربه، احتمال آسیب عروقی ناحیه گیرنده را کاهش می دهد. استفاده از دوز پایین خوراکی آسپرین یا استفاده موضعی از خمیر نیتروگلیسیرین ممکن است کمک کننده باشد. 16
عفونت
بروز عفونت در جراحی کاشت مو غیر معمول است. بروز کم عفونت به جراحان و دستیاران این امکان را نمی دهد که از راه اندازی سالن عمل آسپتیک و اقدامات جراحی لازم عبور کنند. مهم نیست که این روش چقدر تهاجمی یا جزئی باشد، توصیه می شود که تمام اقدامات احتیاطی آسپتیک به عنوان یک قاعده رعایت شود.
از دست دادن تدریجی موهای سر برای هر فردی ناراحتکننده خواهد بود. موی سر در مردان و زنان به عنوان یکی از اجزای زیبایی بخش چهره شناخته میشود. دلایل ژنتیکی، بیماری، تغذیه، استرس یا هر دلیل دیگری ممکن است باعث ریزش موهای شما شده باشد؛ اما شما مجبور نیستید این مشکل را بپذیرید. چرا که تاکنون راههای زیادی برای رشد مجدد مو یا ترمیم و رفع طاسی سر ابداع شده است. کاشت مو در دههی اخیر یکی از بهترین روشهای درمان طاسی سر است که هر روزه از فناوری جدیدتری برای بهبود آن استفاده میشود.
کاشت مو به روش artas یا به عبارتی روش کاشت مو با ربات هوشمند از جملهی فناوریهای نوینی است که مزایای متعددی را در اختیار متقاضیان کاشت مو قرار میدهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص میتوانید با مرکز تخصصی پوست و موی هلیا در تماس باشید.
توجه : این مطلب صرفا جهت آگاهی شما کاربر عزیز در سایت قرار داده شده است و در کلینیک هلیا انجام نخواهد گردید.
دو نوع ربات کاشت مو وجود دارد که از نظر تکنولوژی مورد استفاده و استفاده از آنها متفاوت است. هر دو از فناوریهای دیجیتال جدید برای شناسایی، انتخاب و گرفتن گرافتها از ناحیه اهداکننده و انجام میکروگرافت استفاده میکنند، زیرا گرافتهای استخراجشده بین ۰.۸ تا ۱ میلیمتر طول دارند. در نهایت، به لطف اتوماسیون این روش، 100٪ از گرافت های برداشته شده دست نخورده هستند و می توان آنها را با شانس رشد مجدد بیش از 97٪ دوباره کاشت کرد.
از سوی دیگر، برخی از متخصصان مشاهده میکنند که سیستمهای ترمیم موی رباتیک میتوانند به گرافتهای همسایه آسیب بزنند، که در مورد کاشت موی دستی صدق نمیکند . در هر دو مورد، ناحیه اهداکننده و گیرنده از قبل تراشیده میشود و توسط پزشک که این روش را انجام میدهد ترسیم میشود. تزریق میکرو بی حس کننده در نواحی کار انجام می شود و این عمل را برای بیمار بدون درد می کند. این سیستم های غیر تهاجمی اجازه می دهند کاشت مو در نیمی از زمان یک عمل دستی انجام شود. آنها به اپیدرم آسیب نمی رسانند و هیچ جای زخمی باقی نمی گذارند و ده روز پس از عمل جراحی را نامرئی می کنند.
در حال حاضر، اکثر کلینیک های مراقبت از مو مجهز به سیستم های پیشرفته از ربات ها برای استخراج فولیکول ها و سپس کاشت مجدد آنها به صورت دستی با استفاده از تکنیک FUE (عصاره واحد فولیکولی) و/یا DHI (کاشت مستقیم مو) استفاده می کنند. تکنیک. برای "تقویت" رشد مو، آنها این روش را با یک درمان PRP (پلاسمای غنی از پلاکت) همراه می کنند که شامل استخراج مقداری خون از بیمار، عبور آن از یک سانتریفیوژ و تزریق مجدد آن به ناحیه گیرنده است.
زمان بهبودی از کاشت موی روباتیک ARTAS® نسبتاً کم است. اکثر بیماران به سر کار باز می گردند و در عرض هفت روز ورزش های سبک را از سر می گیرند. مراقبت از موی معمولی را می توان پس از 10 روز از سر گرفت. بیماران باید حداقل به مدت یک هفته از ورزش شدید، الکل، تعریق زیاد و شنا خودداری کنند.
عوارض جانبی احتمالی پیوند موی روباتیک ARTAS® شامل خونریزی، عفونت گرافت ها، تلوژن افلوویوم (نازک شدن یا ریزش مو)، خارش، تشکیل کیست و تورم طولانی مدت است.
نتایج کاشت موی رباتیک ARTAS® پس از ریزش موهای پیوند شده و شروع به رشد مجدد، پس از سه تا چهار ماه تأثیر می گذارد. اکثریت رشد موهای جدید 5 تا 12 ماه پس از ترمیم اولیه مو با جراحی آغاز می شود.